Ook voor woordenboekmakers begon de afgelopen week met het droevige bericht dat dichter en schrijver Remco Campert is overleden. Een overlijdensbericht van een spraakmakende schrijver is altijd aanleiding om even in de Dikke Van Dale te kijken met welke woorden en citaten hij daarin vertegenwoordigd is.

Naast de literatuur verrijkt een schrijver namelijk vaak ook onze taal. In het geval van Campert is dat onder meer met het werkwoord eetlezen en de uitdrukking alles zoop en naaide, waarmee hij een onverhulde typering gaf van de periode vlak na de Tweede Wereldoorlog. Voorts heeft Campert ons een alternatieve spelling van het woord verrukkelijk nagelaten dankzij zijn boektitel Het leven is vurrukkulluk. Toespelingen daarop vind je nog steeds vaak in de media, zoals ‘Het verleden is vurrukkulluk’ of ‘Zij heeft ervaren dat het leven lang niet altijd vurrukkulluk is.’ Bij het bekijken van de ruim twintig vindplaatsen van Campert in de Dikke Van Dale constateerde ik dat die alternatieve spelling in het woordenboek ontbreekt. Ten onrechte, want het feit dat er nog altijd zoveel toespelingen op gevonden worden, bewijst dat de boektitel onderdeel van ons idioom geworden is. Een vermelding in het woordenboek is dan ook op z’n plaats. Ik keek voorts even bij het trefwoord somberman in Van Dale. Dat woord bestond weliswaar al voordat Campert in 1985 het boekenweekgeschenk Somberman’s actie publiceerde, maar werd pas na (en door) die publicatie courant.

Bij het lezen van de vele in memoriams over Remco Campert en de herinneringen aan en anekdotes over Campert die columnisten en commentatoren afgelopen week in kranten en tijdschriften schreven, noteerde ik nog een paar treffende citaten van Campert die ook tot ons taaleigen zijn gaan behoren. Die zullen binnenkort in de online-editie van de Dikke Van Dale worden toegevoegd.

Ton den Boon, Nederlands hoofdredacteur van de Dikke Van Dale