Al een tijdje bestaat er een trend om bekende uitdrukkingen in te korten. Een bekend voorbeeld is 'bij wijze van' als kortere vorm van 'bij wijze van spreken'. We vestigden er hier al eens de aandacht op, net als op 'onder het genot van' waarbij de lezer of toehoorder het genotene zelf mag invullen.

Een vrij recent voorbeeld is 'lang verhaal kort'. Als je iets wilt vertellen en je vreest dat je toehoorder weinig geduld zal hebben om je aan te horen, kun je zeggen: 'Nou, om een lang verhaal kort te maken ...' Maar eigenlijk is die uitdrukking zelf nog best aan de lange kant. Daarom korten veel mensen ook die tegenwoordig in: 'Op een gegeven moment ben ik rechtsaf geslagen omdat er een bord stond met daarop een voetbal. Dan verwacht je toch bij een sportpark uit te komen. Nee dus. Lang verhaal kort: allebei je reserves, meer smaken waren er niet, moesten beginnen.' (Dagblad de Limburger, 14 juli 2015).

We korten graag in en af omdat dat tijd bespaart. Is 'lang verhaal kort' daarmee het toppunt van taalefficiëntie? Nou nee, dat moet beter kunnen: Laatst ging ik naar de verjaardag van Henk. Nou, lvk, de volgende morgen werd ik wakker in een plantsoen.