In het Nederlands is het: a capella, dus met één p.

Dat is een beetje vreemd, want het Italiaans (waaruit de uitdrukking is geleend) spelt twee p’s en ook alle ons omringende talen (Engels, Frans, Duits etc.) doen dat.

In het Nederlands heeft men ooit besloten de spelling van a capella aan te passen aan de uitspraak en aan de Latijnse schrijfwijze van het woord. Vandaar dat er maar één p wordt geschreven, net als in: kapel.

A capella staat, op deze manier geschreven, al sinds de vijfde editie uit 1914 in de Dikke Van Dale. Maar ook in andere woordenboeken wordt het woord traditioneel zo gespeld. Daarmee is er een gewoonte ontstaan en dat is een reden om de spelling zo te houden en geen extra p toe te voegen.

Nog een weetje: als je een dergelijke vreemdtalige uitdrukking in een samenstelling gebruikt verandert de spatie in een streepje:

a capella         a-capellakoor

Hans de Groot, redacteur bij Van Dale Uitgevers

 Dit artikel is ook te vinden op de website van Schrijven Online.